Esej Leszkowicza otwiera oczy na wiele problemów przed którymi staje ktoś, kto nie rozumie współczesnych sztuk plastycznych – skąd ma zresztą je rozumieć, skoro szkoły nie przygotowują młodych Polaków do odbioru takich przekazów artystycznych.
Dopóki nie nauczymy się rozumieć tej sztuki, nie możemy liczyć na to, że zacznie ona zmieniać społeczeństwo. Dowodem na to jest „stracona” dla dyskusji o estetyce homoseksualnej wystawa rzeźb Mitoraja. Na nic też bez tej edukacji zda się Paszport „Polityki” dla Karola Radziszewskiego – artysta został bowiem doceniony ale pozostanie nieodczytany.
Jak wszystko, co wydaje Abiekt.pl, także i pozycja o dumnym tytule ART PRIDE. Polska sztuka gejowska zachwyca jakością, estetyką i wykonaniem. Kredowy papier, wielkie reprodukcje, duże zdjęcia, wysmakowana czcionka – wszystko jest takie, jak być powinno w tej klasie publikacji i za tę cenę.
całość tutaj
Read more
Dopóki nie nauczymy się rozumieć tej sztuki, nie możemy liczyć na to, że zacznie ona zmieniać społeczeństwo. Dowodem na to jest „stracona” dla dyskusji o estetyce homoseksualnej wystawa rzeźb Mitoraja. Na nic też bez tej edukacji zda się Paszport „Polityki” dla Karola Radziszewskiego – artysta został bowiem doceniony ale pozostanie nieodczytany.
Jak wszystko, co wydaje Abiekt.pl, także i pozycja o dumnym tytule ART PRIDE. Polska sztuka gejowska zachwyca jakością, estetyką i wykonaniem. Kredowy papier, wielkie reprodukcje, duże zdjęcia, wysmakowana czcionka – wszystko jest takie, jak być powinno w tej klasie publikacji i za tę cenę.
całość tutaj
 |
tarot[6]the lovers, 2008, tusz na papierze do pasteli, 32,5×45 cm. tarot[6]the lovers, 2008, ink on paper for pastel |
Młody artysta Mariusz Kostrzewski w swoich rysunkach i grafikach wyraża ekstatyczną gejowską erotykę. Czyni to poprzez nawiązania do różnych historycznych stylów związanych z dekadencją i rozbuchaniem wyobraźni. Secesyjna linia i kwiaty, katolickie perwersje, japońska manga, pogański Rzym, faszystowski fetyszyzm składają się na imaginarium, z którego czerpie artysta. Jego płynna i kapryśna kreska rysuje męskie ciała, ich uczuciowe i seksualne splątanie w dekoracjach z różnych epok. U Kostrzewskiego cudowna jest gra z katolickim symbolizmem krzyża i świętości, który staje się erotycznym gejowskim kodem. Czyż współcześnie księża nie są ikonami seksualnej perwersji?
fragmenty tekstu z książki ART PRIDE. Gay Art from Poland. Polska sztuka gejowska Pawła Leszkowicza, tłumaczenie: Marcin Łakomski.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The young artist Mariusz Kostrzewski’s drawings and prints express ecstatic gay erotics by reference to different historical styles associated with decadence and excesses of imagination. Art nouveau lines and flowers, Catholic perversions, Japanese manga, pagan Rome, fascist fetishism make up the artist’s imaginary. His flowing wily lines trace male bodies in emotional and sexual entanglements, setting them in the trappings of past eras. Kostrzewski plays wonderfully with the Catholic symbolism of the cross and the sacrum, turning them into erotic gay codes. Aren’t contemporary Catholic priests icons of sexual perversion?
text excerpt from ART PRIDE. Gay Art from Poland. Polska sztuka gejowska by Paweł Leszkowicz,
translation: Marcin Łakomski.
Kolejna recenzja ART PRIDE, tym razem w wydawanej przez KPH, "Replice". Maciej Kucharski pisze: Lista nazwisk jest potężna, a wizualna strona książki niezwykle smakowita. Nie wiadomo, czym rozkoszować się napierw: "Pełnią genitalnego splendoru" w wykonaniu Krzysztofa Junga? Wysmakowanymi portretami Macieja Osiki? Olejami Adama Adacha?.
W 2010 z rozproszonych dzieł sztuki i inicjatyw artystycznych można wreszcie złożyć niesamowitą wizualną wariację na temat gejowskiego spojrzenia na świat. Siłą jej jest polski kontekst współczesny – polityka zawsze oddziaływała na sztukę, choć nie zawsze czyniąc ją wartościową, co znamy z historii doskonale. Jednak w przypadku treści homoseksualnych wartość artystyczna prac może zostać unieważniona, a najbardziej zniuansowany dekor, pozornie neutralny poprzez odcinanie od niego pierwiastka tożsamościowego, może zmienić oblicze tej ziemi. I zmienia! Przykładów oddziaływania sztuki na rzeczywistość w albumie ART PRIDE znajdziemy wiele (o tym za chwilę). Ale lektura tekstu Pawła Leszkowicza i analiza reprodukcji staje się asumptem do czynności bardziej radykalnej – czerpania przyjemności wynikającej z patrzenia na nagie męskie ciało – bez wstydu, bez poczucia winy, w symbiozie erotycznego porozumienia, jakiej nie zna heteroseksualny widz płci męskiej patrzący na kobietę poprzez matrycę heteroseksualnego pożądania.
Całość tutaj
Read more
Całość tutaj
Całość tutaj
Rafalala, 2009, fot. Anna Wiśniewska.
Rafalala, 2009, photo by Anna Wiśniewska.
Wśród takich charyzmatycznych performerek/performerów w polskiej kulturze współczesnej szczególną rolę odgrywa transgenderowa Rafalala, idąca w ślady Rysi, która od kilku lat działa we współczesnej przestrzeni publicznej i medialnej Warszawy. Jest ona autorką filmu I Bóg stworzył transwestytę (2008) oraz sławnego performansu wyborczego z 2007 roku. Rafalala próbowała w świetle polskich i niemieckich kamer telewizyjnych oddać głos w wyborach parlamentarnych. W jednym z warszawskich punktów wyborczych nie została jednak dopuszczona do głosowania, ze względu na „kobiece przebranie” odpowiadające jej podwójnej tożsamości. Dotknęła w ten sposób absolutnych szczytów politycznego i płciowego performansu w Polsce. Akcja ta w sposób metaforyczny ukazała dyskryminację osób transgenderowych w systemie prawnym. W podobny sposób łącząc rozrywkę i politykę film I Bóg stworzył transwestytę, wypełniony jest performerskimi perełkami autorki, ale również ma w sobie poważny edukacyjny przekaz dotyczący warunków życia osób transgenderowych i ich sytuacji w kraju. Dzięki swej osobowości Rafalala łączy progresywny komunikat z humorem, słodyczą i seksapilem. To jakby kumulacja cech, których wciąż mało w dość kostycznym i normatywnym świecie sztuki. A z drugiej strony szansa na nowy wymiar maskarady płci, który przekracza wyłącznie klubową rozrywkę lub hermetyczny artystyczny eksperyment.
fragmenty tekstu z książki ART PRIDE. Gay Art from Poland. Polska sztuka gejowska Pawła Leszkowicza, tłumaczenie: Marcin Łakomski.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Charismatic performers in Polish culture include in particular the transgender Rafalala, who follows in the footsteps of Rysia and has in the recent years been active in the Warsaw public space and the media. Rafalala created the video I Bóg stworzył transwestytę (And God Created Transvestite, 2008). In her notorious election performance of 2007, Rafalala tried to cast a ballot in parliamentary elections in front of Polish and German TV cameras. At a polling station in Warsaw, she was not allowed to vote because of her “female dress” which matched her double identity. This moment represents an apex of political and gender performance in Poland. Metaphorically, the performance exposed the discrimination of transgendered people in the legal system. In a similar vein, the video I Bóg stworzył transwestytę combines entertainment with politics: it is filled with Rafalala’s invaluable performances but carries a serious educational message about the living conditions of transgendered people and their status in Poland. Through her personality, Rafalala complements a progressive message with humour, sweetness and sex-appeal in a combination which is unique in the caustic and normative world of art. She adds a new dimension to the masquerade of gender, going beyond club entertainment and hermetic artistic experiment.
text excerpt from ART PRIDE. Gay Art from Poland. Polska sztuka gejowska by Paweł Leszkowicz,
translation: Marcin Łakomski.
fotografia z cyklu „Oni”, 2004.
Them, series of photographs, 2004.
Z 2002/2010 roku pochodzi seria fotograficznych autoportretów Wojciecha Gilewicza Oni. Są to fotografie kolorowe, wykonane przy użyciu filtra połówkowego, dzięki czemu artysta podwoił samego siebie w jednym przedstawieniu. W domowych przestrzeniach widzimy dwóch młodych mężczyzn związanych intymną więzią sygnalizowaną przez spojrzenie. Patrzą na siebie i wciągają widza w grę spojrzeń. Napięcie psychologiczne oparte jest na miłosnych podtekstach. Te portrety dwóch mężczyzn są w istocie podwojonym autoportretem artysty, który przedstawia siebie w różnych wcieleniach. Odkrycie identycznej tożsamości dwóch bohaterów jest zagadką ukrytą w pracach. Są to jednocześnie akty i portrety, obrazy psychodramy pomiędzy dwoma mężczyznami, narcystyczne autoportrety. Ich homoerotyzm rozgrywa się na wielu poziomach, od seksualnego do psychologicznego, od analizy związku do ekspresji samotności. Można dostrzec w tych fotografiach prace na temat relacji gejowskiej, introspekcji, estetyzacji ciała. Intensywne kolory i kunsztowna kompozycja nasilają estetykę. Jest to często utożsamiana z homoseksualnym stylem estetyzacja życia codziennego. Na głębszym poziomie są to także autoportrety radykalnej samotności, gdyż jest się tak odizolowanym, że powiela się samego siebie, aby nie oszaleć w pustych wnętrzach. Z psychoanalitycznego punktu widzenia można je również potraktować jako refleksję nad narcystyczną naturą pożądania homoseksualnego
fragmenty tekstu z książki ART PRIDE. Gay Art from Poland. Polska sztuka gejowska Pawła Leszkowicza, tłumaczenie: Marcin Łakomski.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wojciech Gilewicz’s Oni (Them, 2002-2010) is a series of photographic self-portraits. The colour photographs were taken with a double-exposure filter; as a result, the artist created his double. The photos show two young men at home, their intimate relationship suggested by the way they look at each other. In looking, they also draw the viewer into a game of looking. Psychological tension is based on the subtext of love. The portraits of two men are in fact double self-portraits of the artist in two different figures. The relationship of identity between the two represented men is the riddle in these works. They are male nudes and portraits, depictions of a psychodrama between two men and narcissistic self-portraits, all at the same time. Their homoeroticism has many dimensions: sexual and psychological, from an analysis of a relationship to an expression of solitude. The photographs can be read as works about gay relationships, introspection, aesthetisation of the body. The aesthetics are intensified by focal colours and masterful composition. It is an aesthetisation of everyday life, so often associated with the homosexual lifestyle. On a deeper level, the works are also self-portraits of a radical solitude, where one feels so isolated that one creates a double in order to stay sane in the empty space. From the psychoanalytical perspective, the works can also be read as reflections on the narcissistic essence of homosexual desire.
text excerpt from ART PRIDE. Gay Art from Poland. Polska sztuka gejowska by Paweł Leszkowicz,
translation: Marcin Łakomski.
Subskrybuj:
Posty (Atom)
